"Optima" 

Kancelaria Podatkowa

USTAWA z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej. (tekst jednolity) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1.  1. Kultura fizyczna jest częścią kultury narodowej, chronionej przez prawo. Obywatele, bez względu na wiek, płeć, wyznanie, rasę oraz stopień i rodzaj niepełnosprawności - korzystają z równego prawa do różnych form kultury fizycznej. 2. Ustawa określa zasady działalności w sferze kultury fizycznej, a także zadania organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego, stowarzyszeń kultury fizycznej i ich związków oraz innych podmiotów w zakresie zapewnienia prawidłowej realizacji procesu wychowania fizycznego, uprawiania sportu i rekreacji ruchowej oraz prowadzenia rehabilitacji ruchowej. Art. 2.  1. Podstawowymi celami kultury fizycznej jest dbałość o prawidłowy rozwój psychofizyczny i zdrowie wszystkich obywateli. 2. Cele, o których mowa w ust. 1, realizowane są w szczególności poprzez:   1)   wychowanie fizyczne,   2)   sport,   3)   rekreację ruchową,   4)   rehabilitację ruchową. Art. 3.  W rozumieniu niniejszej ustawy:   1)   kulturą fizyczną jest wiedza, wartości, zwyczaje, działania podejmowane dla zapewnienia rozwoju psychofizycznego, wychowania, doskonalenia uzdolnień i sprawności fizycznej człowieka, a także dla zachowania oraz przywracania jego zdrowia,   2)   wychowanie fizyczne jest procesem kształtującym harmonijny rozwój psychofizyczny dzieci i młodzieży,   3)   sport jest formą aktywności człowieka, mającą na celu doskonalenie jego sił psychofizycznych, indywidualnie lub zbiorowo, według reguł umownych,   4)   sport wyczynowy jest formą działalności człowieka, podejmowaną dobrowolnie, w drodze rywalizacji, dla uzyskania maksymalnych wyników sportowych,   5)   sport profesjonalny jest rodzajem sportu wyczynowego, uprawianym w celach zarobkowych,...